Corona

Als Corona 'KROON' betekent, wat kan ik daar dan mee?

Een maand of 4 geleden begonnen we het in ons land pas goed te merken... Vanaf 16 maart werd écht goed zichtbaar dat er iets goed mis was.... Een bedreiging in de vorm van COVID-19, Corona, was ook ons Koninkrijk binnengedrongen. All the way from China (denkt/dacht men).

'Wat je van ver haalt is lekker', gaat dus niet altijd op...

Corona kwam ongevraagd ons land binnen. En bij een groot aantal mensen zelfs ook in hun regio, dorp, familiesysteem of zelfs in hun eigen systeem (= hun lijf). Het zette de boel compleet op zijn kop.

Onze Minister President, bijgestaan door deskundigen en geleerden, leest ons sindsdien steeds de koers in dit 'nieuwe normaal' voor. Ons eens zo normale landje, veranderde in een 1,5 meter-maatschappij. We moesten afstand houden, en tot op de dag van vandaag nog steeds.

En dat was en is, lang niet altijd even gemakkelijk. 

We moesten voortaan zo veel mogelijk vanuit huis werken. Kinderen moesten thuisonderwijs volgen en waren op school niet meer welkom. Mensen met cruciale beroepen stonden met man en macht en dag en nacht voor ons klaar, en dat doen ze nog steeds. Soms zelfs met gevaar voor eigen leven. Een diep respect.

Binnen ons eigen systeem (=ook ons lijf), staan wij ZELF aan het roer. En ook al hebben we geen invloed op wat Corona doet/heeft gedaan; we hebben wél invloed op hoe we er ZELF mee omgaan. We hebben daar wel degelijk een keuze in; een keuze in hoe we er mee omgaan bedoel ik dan. Een keuze om dicht bij onszelf te blijven of om juist de schuld buiten onszelf te leggen. Onze overtuigingen en angsten, die we soms al jarenlang bij ons dragen, bepalen hoe we op dingen reageren (meestal vanuit emotie). Overtuigingen en angsten die al heel lang vanaf hun troon de scepter zwaaien. In moeilijke tijden zoals deze, hebben we daar vaak extra veel last van. De keuze is aan ons, hoe we er mee omgaan.

We hoeven eigenlijk alleen maar naar de mensen om ons heen te kijken, en dan vooral naar de kinderen (dat hoeven niet eens onze eigen kinderen te zijn). Zoals je bijvoorbeeld thuis in de spiegel kijkt om te zien of je haar nog goed zit.

Kinderen/anderen houden ons namelijk een spiegel voor. Kinderen zijn ijzersterk in het tonen hoe het er voor staat in ons eigen systeem dus eigenlijk. En daar hebben ze, zoals je al eerder hebt kunnen lezen om mijn website, ALLES voor over. Kinderen willen namelijk alleen maar dat wij gelukkig zijn. Dat we ons leven ten volle leven. 

In de periode van het thuisonderwijs, een maand of 3 lang, waren de kinderen niet langer welkom op school. Op school, waar ze normaal gesproken de spiegeltjes zijn van hun leerkracht(en). Nee; nu waren de kinderen thuis hard aan het werk. En niet alleen met hun huiswerk, maar ook om hun ouders een en ander te tonen. Allemaal onbewust uiteraard, want er staat geen enkel kind 's ochtends op, om het zijn ouders lastig te maken. Mochten de ouders lastige dingen hebben ervaren tijdens het thuisonderwijs met hun kinderen, dan zegt dit namelijk iets over hén, en niet over de kinderen. Dat is hoe het werkt.

Wat je als probleem of last ervaart in of met de ander, ligt voor het rapen in jezelf!

Heel blij en dankbaar ben ik met mijn ervaring als Kindertolk/gedragsvertaler en de opleiding tot

B-One-Coach/Wortelwerker. Díe ervaring heeft mij namelijk enorm geholpen om, gedurende de lastige Corona-tijd, bij mezelf te blijven, en de lastige dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Natuurlijk was dat niet altijd even gemakkelijk en ook mijn eigen kinderen hebben me een spiegel voorgehouden; dat spreekt voor zich. 

•  Zou je OOK graag naar jouw eigen lastige stukje(s) willen kijken?
•  Je-ZELF willen ONT-wikkelen om tot de kern te komen?
•  Je oude overtuigingen grondig willen snoeien om iets nieuws ervoor in de plaats te planten?
•  Eeuwenoude wortels te leren verwijderen om zo ruimte te maken in jouw systeem?